Page 56 - Dewan Bahasa Oktober 2020

BAHASA DAN PENDIDIKAN

Empirisisme pula Apakah empirisisme dan rasionalisme? Kedua-duanya
menegaskan bahawa merupakan konsep falsafah yang diterapkan dalam
ilmu dan kefahaman ialah kehidupan manusia, termasuk politik, ekonomi, kerajaan,
bersumberkan pengalaman, pendidikan, dan linguistik. Asas utama yang menyuburkan
khususnya pengalaman perkembangan kedua-dua konsep berkenaan ialah isu
pancaindera. susur galur pemerolehan ilmu sama ada melalui minda
ataupun pancaindera.
zaman linguistik yang bersadur falsafah. Hal ini demikian Rasionalisme mempunyai tradisi yang panjang.
kerana Zaman Pembaharuan ditunjangi oleh empirisisme, Konsep ini dikatakan seusia dengan Plato, ikon yang sering
sedangkan Zaman Pasca-Pembaharuan (abad ke-17) pula dijadikan paradigma rujukan. Pada zaman moden, setelah
diresapi oleh rasionalisme. Yang lebih menarik ialah sama kawalan gereja terhadap pemikiran semakin melemah,
ada empirisisme mahupun rasionalisme, masing-masing banyak orang yang percaya bahawa ilmu dan kebenaran
mempunyai cabang-cabang aliran, sebagaimana dalam boleh diperoleh melalui penggunaan akal rasional
rajah. semata-mata dengan mengetepikan wahyu, emosi dan
perasaan. Rene Decartes, Spinoza dan Leibniz merupakan
Empirisisme Rasionalisme tokoh penting rasionalisme.
Empirisisme pula menegaskan bahawa ilmu dan
Struktural Transformasi- kefahaman ialah bersumberkan pengalaman, khususnya
Fungsional generatif pengalaman pancaindera. Dengan demikian, empirisisme
merupakan reaksi penolakan falsafah terhadap
Sistemik Relativiti rasionalisme. Jika rasionalisme mengagung-agungkan
bahasa akal rasional, empirisisme pula sebaliknya mengangkat
pengalaman pancaindera. Selain itu, rasionalisme
Stratifikasi dikembangkan oleh ahli falsafah Perancis, Belanda dan
Jerman, manakala empirisisme pula disuburkan oleh ahli
Tagmemik falsafah Inggeris, seperti John Locke, George Berkeley,
David Hume, dan John Stuart Mill.
Rajah Cabang-cabang Aliran Linguistik Empirisme dan Begitu juga halnya dengan pelopor aliran
Rasionalisme. transformasi–generatif, iaitu Noam Chomsky yang masih
berkhidmat di Massachusetts Institute of Technology (MIT),
Boston, Amerika Syarikat. Beliau bukan sahaja merupakan
seorang ahli linguistik, tetapi juga seorang ahli falsafah, ahli
sains kognitif dan pengkritik politik. Beberapa pemikiran
linguistik beliau yang terkenal, seperti tatabahasa universal
dan tatabahasa transformasi–generatif memanfaatkan
falsafah sebagai sumber epistemologinya.

Aliran Marxisme turut meninggalkan pengaruh
epistemologi terhadap perkembangan linguistik moden
pada penghujung tahun 1990-an, khususnya subbidang
analisis wacana kritis. Dalam hubungan ini, Antonio
Gramsci, misalnya telah mengetengahkan idea hegemoni
budaya mengikut acuan Marxisme untuk menganalisis
cara kelas kapitalis yang memerintah mewujudkan dan
mengekalkan kawalan mereka terhadap kelas yang
diperintah.
Idea ini mencadangkan bahawa terdapat manipulasi,
seperti kepercayaan dan penginterpretasiannya, persepsi,
nilai, dan sebagainya, oleh kelas pemerintah terhadap
budaya masyarakat yang diperintah, supaya pandangan
semesta kelas ini yang tersirat dalamnya sifat paksaan
diterima sebagai norma budaya dan ideologi universal
yang dominan. Idea ini juga menganjurkan bahawa status
sosial, politik dan ekonomi sebagai semula jadi dan tidak

54 BIL. 10 2020